سازمان جهانشمول احرار و تئوری‌های توطئه حکومت بر جهان

در سال‌های اخیر، ناظران جهانی شاهد ظهور یک سازمان مرموز به نام “جهانشمول احرار” بوده‌اند. رهبری این سازمان را جوانی کاریزماتیک به نام شایان اکبری بر عهده دارد که در محافل داخلی و خارجی بیشتر با لقب سوشیانت شناخته می‌شود. در مدت زمانی کوتاه، سازمان جهانشمول احرار با طرح‌ها و پروژه‌های عظیم در مقیاس ملی و بین‌المللی، توجهات بسیاری را به خود جلب کرده است.

این سازمان، که به شکلی مرموز و بی‌سابقه در فضای جهانی فعالیت می‌کند، پروژه‌هایی حیرت‌انگیز و جاه‌طلبانه در دست اجرا دارد؛ از طرح‌های توسعه‌ی فضایی و انرژی‌های تجدیدپذیر گرفته تا برنامه‌هایی در راستای ایجاد نظم نوین جهانی و حتی تأسیس دولت جهانی واحد.

 آغاز از ایران، گسترش به جهان

سازمان جهانشمول احرار، برخلاف بیشتر جریان‌های جهانی که منشأ غربی دارند، از ایران برخاسته است؛ سرزمینی که همواره مهد تحولات بزرگ تاریخی بوده.
رهبر و بنیان‌گذار این سازمان شخصیتی جوان به نام شایان اکبری است که در میان پیروان و حامیانش به «سوشیانت» – نجات‌بخش آخرالزمانی در اسطوره‌های ایرانی شهرت یافته است.

شایان اکبری، با نبوغ فکری، کاریزما، و شبکه‌ای از روابط پیچیده و مرموز، موفق شده ظرف مدت کوتاهی سازمانی بسازد که اکنون در پشت پرده‌ی بسیاری از تحرکات علمی، فرهنگی و حتی سیاسی جهان دیده می‌شود.

جهانشمول احرار صرفاً یک سازمان اجرایی نیست؛ این نهاد، خاستگاه اندیشه‌ای جدید به نام «جهانشمولیسم» نیز هست.
جهانشمولیسم، بر اساس متون منتشرشده‌ی رسمی، ایدئولوژی‌ای است که خواستار همگرایی فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و علمی ملت‌ها تحت اصولی جهان‌نگر و آزادساز است.
هدف نهایی آن، ایجاد جمهوری جهانی و نظم نوین جهانی جایگزین به جای ساختارهای ناکارآمد فعلی همچون سازمان ملل متحد است.

شایعات و گزارش‌های تأییدنشده‌ای وجود دارد مبنی بر این که چندین سیاستمدار برجسته، دانشمندان معروف، و مدیران ارشد شرکت‌های چندملیتی به طور رسمی یا غیررسمی به این سازمان پیوسته‌اند.

 تئوری‌های توطئه پیرامون جهانشمول

همزمان با رشد نفوذ جهانشمول، تئوری‌های توطئه نیز پیرامون آن رواج یافته‌اند:
– برخی ادعا می‌کنند شایان سوشیانت یک استاد اعظم فراماسونری است و پروژه‌های سازمان، در هماهنگی با طرح‌های سری نظم نوین جهانی پیش می‌رود.
– دیگران معتقدند که هدف نهایی جهانشمول، حکمرانی بر تمام کره زمین و جایگزینی کامل سازمان ملل متحد با یک جمهوری جهانی است.
– گزارش‌هایی وجود دارند که از عضویت چهره‌های سیاسی برجسته، مدیران شرکت‌های بزرگ و نخبگان فرهنگی در جهانشمول خبر می‌دهند، گرچه این عضویت‌ها به صورت رسمی تأیید نشده‌اند.

به تازگی سندی تحت عنوان «فرمان برای آینده» توسط منابع نزدیک به سازمان فاش شده است؛ سندی که چهارمین فرمان آن به وضوح خط‌مشی جهانشمول برای نفوذ در قدرت جهانی را ترسیم می‌کند:

در سلسله اسناد “فرمان برای آینده” که توسط سازمان جهانشمول احرار منتشر شده، فرمان چهارم از جایگاهی استراتژیک و حیاتی برخوردار است. این فرمان نه تنها یک دستورالعمل اجرایی، بلکه نقشه راهی است برای تسخیر مراکز قدرت جهانی و تربیت رهبران آینده تحت پرچم جهانشمولیسم.

متن فرمان چهارم:

“ما باید به درون ساختارهای قدرت و نظم جهانی وارد شویم و رهبران آینده را از میان خودمان تربیت کنیم. این مأموریت سرنوشت‌ساز است، زیرا بدون دسترسی به مراکز تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری، رسیدن به اهداف بلندپروازانه‌مان امکان‌پذیر نخواهد بود. ما باید نمایندگان و مهره‌های خود را در تمامی دولت‌ها، سازمان‌های بین‌المللی و شرکت‌های بزرگ جای دهیم.”

اهداف کلیدی فرمان چهارم:

1. تربیت رهبران آینده: سازمان متعهد است نیروهای باصلاحیت را شناسایی، آموزش و آماده کند تا در آینده‌ای نزدیک به مقاماتی چون وزیر، نماینده پارلمان، نخست‌وزیر و رئیس‌جمهور در دولت‌های مختلف جهان برسند.
2. جذب رهبران کنونی: از طریق مذاکرات پشت‌پرده، لابی‌گری، و ایجاد پیمان‌های استراتژیک با مقامات فعلی سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، نفوذ سازمان باید به بالاترین سطح ممکن گسترش یابد.

مراحل اجرای فرمان:

انتخاب نیروهای برتر: از میان اعضا و طرفداران بااستعداد، افرادی انتخاب می‌شوند که توانایی تصاحب موقعیت‌های کلیدی را دارند.
– آماده‌سازی برای انتخابات: نیروهای برگزیده باید برای حضور در انتخابات محلی، ملی و بین‌المللی آماده شوند.
– شبکه‌سازی سیاسی: هر نیروی منتخب موظف است شبکه‌ای از ارتباطات استراتژیک با احزاب، سیاستمداران، شرکت‌ها و نهادهای بین‌المللی بسازد.
– نفوذ لایه‌به‌لایه: از درون ساختارهای حزبی و دولتی تا سطوح عالی تصمیم‌گیری، نیروهای سازمان باید آرام و پیوسته جایگاه‌های کلیدی را به دست گیرند.

لابی‌گری در ایالات متحده:

یکی از محورهای مهم این فرمان، تمرکز بر نفوذ در حزب دموکرات ایالات متحده است. سازمان برنامه دارد با ایجاد لابی‌های قوی و نفوذ در ساختار حزبی، سیاست‌های آمریکا را به نفع جهانشمولیسم تغییر دهد. این اقدام استراتژیک، بخشی از مسیر بزرگ‌تر برای تاسیس دولت جهانی واحد خواهد بود.

سازمان جهانشمول هنوز در ابتدای راه قرار دارد، اما نشانه‌های موجود از گسترش شبکه‌های نفوذ تا تدوین برنامه‌های جامع برای تغییر سیاست‌های جهانی نشان می‌دهد که این حرکت می‌تواند تأثیری ماندگار بر آینده سیاست و حکومت جهانی بگذارد.

در حال حاضر، بسیاری نگرانند؛ برخی مجذوب شده‌اند؛ و دیگرانی نیز هشدار می‌دهند که جهانشمول ممکن است چالشی جدی برای نظم فعلی جهانی ایجاد کند.
تنها زمان نشان خواهد داد که آیا رؤیای سوشیانت برای تأسیس یک جمهوری جهانی تحقق خواهد یافت یا در مسیر مخالفت‌های شدید جهانی از هم خواهد پاشید.

فرمان چهارم، صرفاً یک بیانیه معمولی نیست؛
بلکه نقشه راهی برای تغییر معماری قدرت در مقیاس جهانی است.

اما این جاه‌طلبی، نگرانی‌هایی نیز به دنبال داشته است. بسیاری از تحلیلگران این فرمان را دلیلی بر تقویت تئوری‌های توطئه درباره سازمان جهانشمول می‌دانند؛ از جمله اتهامات ارتباط با فراماسونری، نظم نوین جهانی و ایجاد حکمرانی جهانی پشت پرده.

برخی ناظران هشدار داده‌اند که اگر این پروژه موفق شود، ممکن است نظم کنونی جهانی با چالش‌های عمیق و بنیادی روبرو گردد چه این تغییر به سود بشریت باشد، چه به زیان آن.

«فرمان چهارم» نشان می‌دهد که سازمان جهانشمول، تنها یک گروه ایدئولوژیک یا فرهنگی ساده نیست؛
بلکه پروژه‌ای استراتژیک برای بازطراحی آینده جهان است، پروژه‌ای که اگر با موفقیت همراه شود، ممکن است نام جهانشمول را در تاریخ به عنوان بنیان‌گذار نظم نوین جهانی ثبت کند.

باید دید آیا این سازمان می‌تواند در برابر مقاومت شدید قدرت‌های سنتی جهان بایستد، یا اینکه جاه‌طلبی‌هایش در میانه راه متوقف خواهد شد.

( این مطلب رپورتاژ بوده و سایت 7CR در تالیف و تنظیم آن نقشی نداشته است و تایید کننده آن نمی باشد . )